Afgelopen dagen heeft het water in de valleien van de Maas, Geul en Gulp voor de nodige opschudding gezorgd in de natuur. Water in grote hoeveelheden en met hoge stroomsnelheden zette de boel flink op zijn kop. Beverholen en -burchten liepen vol water en bevers die uit hun huis waren verjaagd zwommen bij daglicht rond. In de Gulp en andere zijbeken van de Geul braken ook beverdammen door. Maar bij dammen die standhielden klaterde het woeste water in watervallen van meer dan 2,5 meter over het bouwwerk van takken naar beneden. Spectaculair.
Verse strandjes van zand en slib
Op de oevers van de Geul en Gulp ontstonden vers afgezette strandjes van zand en slib, mooie plekken om op zoek te gaan naar pootafdrukken van het wild. Hoefijzervormige meanders braken op de smalste stukjes bijna door. Eigenlijk een wonder dat bij zoveel nattigheid de doorweekte bodems nog standhouden. De kracht van het water in de Geul en de Gulp was enorm, vanwege de grote massa en het grote verval. Het gemiddelde verval van de Geul is bijna 5 meter per kilometer.
Grote grazers zoeken het hogerop
Zelfs de Grensmaas ten noorden van Maastricht, is met een verval van 0,5 meter per kilometer, is voor Nederlandse begrippen een wildebras van jewelste. Bijna 1.800 m3/seconde kwam tijdens de piek dit weekend hier voorbij. Flink meer dan de 10 tot 50 m3/sec die in de zomer meestal door de maas stroomt. De weerden liepen afgelopen dagen onderwater en de grote grazers zochten een plek op de hoogwatervrije hoge delen. Op sommige plekken moesten de kuddebeheerders de grazers een beetje helpen, zoals in Bosscherveld, het meest zuidelijke deel van de Grensmaas, waar de runderen pas een half jaar geleden zijn geïntroduceerd. Op andere plekken weten de kuddes echter precies wat hun te doen staat als het water komt.
Bezoekers zijn welkom om het gebruis en gedruis vanaf de dijken te beleven. De natuurgebieden zelf zijn afgesloten zodat de grazers in alle rust het hoogwater (over en) langs zich heen kunnen laten komen.