Deze zomer werd er bij de wisenten een kalfje geboren. We waren op pad voor een routinecontrole van het kalfje, de moeder en de rest van de kudde. En toen...
Ik was net gearriveerd toen we zagen dat de wisenten zich vreemd gedroegen. De grote stier nam, na een tijdje staren, een sprintje om zich aan te sluiten bij de kudde die aan de bosrand stond. Pas iets later zagen wij mensen wat de wisenten allang doorhadden: drie wolven!
Het was spectaculair om te zien hoe de wolven heel doelgericht, vlot lopend maar niet rennend, op de kudde afgingen. Er was geen twijfel mogelijk over waar ze naar toe gingen. Wellicht roken de wolven de nageboorte en kwamen ze tijdens hun ronde langs de prooidieren opportunistisch kijken of er iets te halen viel.
De gealarmeerde wisenten gingen er vandoor. Wisenten zijn grote dieren die zich niet snel aan de kant laten zetten. Maar dit moment was ook voor deze dieren duidelijk heel spannend: met veel kabaal vluchtten ze het dichte bos in. De wolven zijn er vermoedelijk even achteraan gegaan, maar helemaal zeker weten we dat niet: het gesloten bos maakte het onmogelijk om te zien.
Door bomen en struiken hebben we daarna niets meer kunnen zien, maar de leidkoe, het oudste vrouwelijke dier, heeft een halsbandzender met GPS om. Dankzij de techniek konden we toch enigszins volgen wat er gebeurde. We zagen dat de wisenten op hoge snelheid kriskras door het bos zijn gerend, om toen weer te hergroeperen aan de rand van het bos.
Na een tijdje zijn we voorzichtig polshoogte gaan nemen en troffen alle dieren, inclusief het kalfje, alweer rustig herkauwend aan. Verbazingwekkend hoe rustig ze waren zo kort na zo’n gebeurtenis!
Dat geeft voor mij ook wel aan dat dit niet iets vreemds voor ze is: deze dieren weten hoe ze moeten reageren en ze weten ook wanneer het gevaar weer voorbij is. Dat is het grote voordeel van een sociale kudde met dieren die zich vertrouwd voelen in hun omgeving en met hun kudde.
Het was fantastisch om te zien dat de wisenten instinctief weten hoe ze moeten reageren. Ik kreeg niet de indruk dat de wolven echt aan het jagen waren, omdat ze een relaxed tempo aanhielden. Maar ze kwamen wel testen: Kunnen we hier iets te eten halen?
Wolven op klaarlichte dag, drie zelfs! Het was voor mij de eerste keer dat ik ze in het wild in Nederland heb gezien, terwijl ik midden in hun leefgebied woon. Maar de interactie met de wisenten, en hoe die soorten op elkaar reageerden, dat was écht indrukwekkend. De laatste keer dat de mens getuige kon zijn van wolven die op wisenten jagen was in de vroege middeleeuwen. De wisenten zijn sindsdien door mensen bejaagd en ook de wolven werden vervolgd totdat er geen enkel dier meer in ons land was.
En nu zijn ze er weer."